İngilizceden Çeviren: Metin Yüksel
İran’da Kürt dilinin Gorani, Sorani ve Kurmanci lehçeleri konuşulmaktadır. Osmanlı ve Fars imparatorluklarında bulunan çeşitli Kürt mirliklerinin himayesinde bu lehçelerin her biri kendilerine has edebi geleneklerini geliştirme imkanı bulmuştur. En eski edebi geleneğin 15. yüzyılda Erdalan Mirliği’nde ortaya çıkan Gorani edebiyatı olduğuna inanılmaktadır.1 Gorani, “edebi bir standart” olarak 17. ve 18. yüzyıllarda gelişme kaydetti2 ve Gorani konuşmayanlar tarafından da şiirsel ifadenin aracı olarak kullanıldı.